Jak dobrać opatrunki w EB?

NAJWAŻNIEJSZE CECHY OPATRUNKÓW STOSOWANYCH W EB TO:

- nie przyklejanie się do rany

- odpowiednia chłonność wydzieliny

- utrzymanie odpowiedniej wilgotności rany

Po otrzymaniu opatrunków specjalistycznych należy ocenić, czy rany są dość głębokie i mają dużo wydzieliny, czy też są to powierzchowne ranki powstałe po „świeżych” pęcherzach. W pierwszym przypadku dobrze jest założyć opatrunki grubsze (np. różnego rodzaju opatrunki piankowe -poliuretanowe, hydrowłókniste lub inne). W drugim, często wystarczają mocno natłuszczone opatrunki tiulowe. Należy je nakładać na rany, tak aby przekraczały jej brzegi. Można dodatkowo pokryć je zwykłymi gazikami i umocować specjalnymi delikatnymi bandażami lub siatkami.

Rodzice zwykle szybko nabierają doświadczenia i sami najlepiej umieją ocenić jaki opatrunek należy zastosować u ich dziecka.

 Kiedy należy stosować opatrunki ze srebrem?

Trzeba pamiętać, że rana, która nie zagoiła się w ciągu kilku dni jest już raną, na której znajduje się dużo bakterii i wtedy warto zastosować opatrunki zawierające srebro.  Można również w takim przypadku, stosować na rany żele lub maści dezynfekujące.

 Czy srebro zawarte w opatrunkach jest szkodliwe?

Nie. W znakomitej większości opatrunków, srebro działa na bakterie po ich wchłonięciu wraz z wydzieliną do wnętrza opatrunku. Opatrunki zawierające srebro stosowane są u dzieci oparzonych na bardzo dużych powierzchniach ciała i nie obserwuje się objawów ubocznych. Co ważniejsze, bakterie nie uodparniają się na srebro w przeciwieństwie do preparatów antybiotykowych. Dlatego uważa się, że stosowanie maści antybiotykowych na rany jest bezcelowe.

Czy opatrunki należy zmieniać codziennie?

Opatrunków (szczególnie tych ze srebrem) nie trzeba, a nawet nie należy zmieniać codziennie. Bezwzględnym wskazaniem do ich zmiany jest pojawienie się na nich plam, świadczących o przesiąkaniu przez nie wydzieliny.  Jeśli całe dziecko jest najpierw kąpane lub rana myta jest wodą z mydłem, niekonieczne jest dodatkowe dezynfekowanie rany. Można jednak zawsze stosować środki dezynfekujące, jednak tylko takie, które nie powodują bólu (pieczenia) przy ich aplikacji. 

 Czy koniecznym jest zachowanie pełnej sterylności w czasie zmian opatrunków, stosowanie np. rękawiczek sterylnych?

Nie. W warunkach domowych nie ma możliwości uzyskania środowiska sterylnego. Bakterie obecne w domu, na skórze dziecka i rodzica są zwykle mało groźne dla pacjenta, w przeciwieństwie do tych, które występują np. w szpitalu. Wystarczy, żeby rodzice przed zmianą opatrunku umyli dokładnie ręce wodą z mydłem.

Opracowanie: dr n. med. Joanna Jutkiewicz-Sypniewska